Μια φωτογραφία 29 χρόνων στα Καμένα Βούρλα
Με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Εσωτερικών καθηγητή Προκόπη Παυλόπουλου στη Λιβαδειά για τον χορό της ΝΟΔΕ Βοιωτίας της Νέας Δημοκρατίας ανέσυρα από το αρχείο μου μια ιστορική για τη Λιβαδειά φωτογραφία, ένα στιγμιότυπο που γυρίζει τον χρόνο πίσω 29 ολόκληρα χρόνια. Η μικρή ιστορία της πολυπρόσωπης αυτής φωτογραφίας είναι εν ολίγοις η εξής.
Στις 14 και 15 Ιουνίου του 1980 συνήλθε το 8ο Περιφερειακό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στα Καμένα Βούρλα, στο γνωστό πολυτελές ξενοδοχείο Γαλήνη. Στο συνέδριο παρέστη ο νεοεκλεγμένος τότε από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας (9 Μαϊου 1980) πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο αείμνηστος Γεώργιος Ράλλης, ο οποίος όπως βλέπετε φωτογραφήθηκε με τη Νομαρχιακή Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας στη Βοιωτία, μέλη Τοπικών Επιτροπών και άλλους συνέδρους από τον νομό μας.
Δεν θα αναφέρω τα ονόματα των εμφανιζομένων, άλλωστε δεν τους ενθυμούμαι όλους. Οσοι αναγνώστες μπορούν να βοηθήσουν ας το πράξουν...
Κάντε κλικ στη φωτό για μεγέθυνση. Θα εκπλαγείτε πόσους μπορείτε να αναγνωρίσετε αν προσπαθήσετε λίγο, κυρίως όσοι ασχολείστε με τια κοινά...
13 σχόλια:
Παρατηρώ, Βοιωτέ, ότι κανείς απολύτως απο τους συνέδρους, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ράλλη, δεν έχει επιτηδευμένη μορφή, μπλαζέ ύφος και αλλότρια φυσιογνωμία.
επειδή τυχαίνει να ξέρω πολλούς, είναι εντυπωσιακή μια σύγκριση με ανάλογες σημερινές μορφές.
για να δούμε πότε έσβησε το αυθεντικό στην ελληνική κουλτούρα.
Οπωσδήποτε άλλες εποχές, Ροζαλία. Οι συγκρίσεις περιέχουν παρακινδυνευμένες γενικεύσεις αλλά όντως μερικά πράγματα αποτυπώνονται ακόμη και σε επίσημες φωτογραφίες.
Αν σε επίσημη λοιπόν , στημένη, φωτό είναι έτσι οι μορφές..ουδέν σχόλιον.
το χειρότερο ολων: οι κούφιοι, ψευδείς και δήθεν τύποι ανθρώπων. α
Βοιωτέ δεν υπάρχει καμία διαφορά από την τότε με τη σημερινή δεξιά και τότε καλοί και κακοί και σήμερα καλοί και κακοί και η Δεξιά είναι πάντα Δεξιά.
Είχαν αρχές και ιδεολογία σε όλα τα κομματα παλιότερα.δεν πηγαίναν εκεί μόνο για την κονομα και την πάρτη τους.Και μεγαλύτερη απόδειξη είναι πως οι περισσότεροι δεν πλούτισαν από το κόμμα αλλά πρόσφεραν κιόλας.Καμια σχέση με την εποχή που ζούμε εμείς οι νεότεροι.Αυτά που γίνονται τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν ξεπεράσει καθε όριο.και τα ανεχομαστε όλοι.Μέχρι πότε;;;
Καίτοι νέος, ο τελευταίος ανώνυμος,
έθεσε
ένα σημαντικό κριτήριο -τον πλουτισμό -
με το οποίο μπορούν οι πολίτες της γενέτειρας να κρίνουν και να αξιολογήσουν όχι μόνον πρόσωπα αλλά και πολιτικά και ιδεολογικά κριτήρια άλλων εποχών.
Και δεν θα αποποιηθώ τον πειρασμό, τώρα πλέον, να το γράψω : ένας φίλος, πολιτικό πρόσωπο της Βοιωτίας, είχε προβλέψει - ακόμη και για το ίδιο του το κόμμα -"την εποχή των αδίστακτων", επιγραμματικά.
Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται.
Ωστόσο, ας τους υπερκεράσουν οι υγιείς δυνάμεις.
Συμφωνώ και θεωρώ αυτονόητο ότι δεν θα ψήφιζα ποτέ, σε καμία διαδικασία, κάποιον που έχει πλουτίσει με αδιαφανείς τρόπους. Η επαρχία είναι μικρή και γνωριζόμαστε δόξα τω Θεώ όλοι μεταξύ μας...
Με παρακινείς,
Βοιωτέ,
και δεν θα αποποιηθώ τον (δεύτερο, κατά σειρά) πειρασμό να γράψω το credo μου, αλιευμένο , φυσικά, από έναν σπουδαίο διανοητή :
"Δεν υπήρξα ποτέ τόσο απαισιόδοξος,
ώστε να πιστεύω μόνο στο χρήμα και στην εξουσία".
Και θα το συμπληρώσω - με έναν στίχο ενός σπουδαίου Έλληνα ποιητή : "όσοι λευκοφόροι, εννοήτωσαν".
Υπνοβάτη,
τέλειο. Και ρεαλιστικό. Η ζωή δεν είναι μόνο χρήμα και εξουσία:αν δεις εκείνους που κυνηγούν μετά μανίας αυτά τα δύο καταλαβαίνεις αμέσως ότι η ζωή είναι αλλού...
Η εποχή της αθωότητας έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί -
ελάχισοι αντιστέκονται και γι' αυτό αξίζουν.
Είναι οι "τελευταίοι άνθρωποι", όπως έλεγε και ένας αγαπημένος, μεταμοντέρνας κουλτούρας, φίλος, ο οποίος, διαπρέπει στην Αγγλία ως ιατρός.
Κάποτε,
Βοιωτέ,
σου είχα γράψει ότι το σκοτάδι δεν θα νικήσει το φως. Επιμένω.
Κι αλίμονο αν η ζωή δεν ήταν παντα...αλλού - μια ποιότητά της θα βρίσκεται σίγουρα στους στίχους :
" αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά,
που άναψες τον καημό μου,
είσαι μικρός και δεν χωράς τον αναστεναγμό μου..." .
Για τους λευκοφόρους, εννοείται.
“Σήκω Ανδρέα για να δεις τα παιδί της αλλαγής.”
Σε προγραμματισμένη επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζέμ στην Ελλάδα (έχει πεθάνει πλέον) όταν τον εδεξιώθη στο ξενοδοχείο Μ. Βρετάνια ,έδωσε εντολή να ξεκρεμάσουν πίνακα με τον Θ . Κολοκοτρώνη μήπως και στεναχωρηθεί ο ομόλογός του.
Στην επόμενη ακριβώς επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στην Τουρκία σε ανταπόδοση της προαναφερόμενης ανωτέρω επίσκεψης του Τζέμ έφθασε στο σημείο να καταθέσει στεφάνι στον σφαγέα των Ποντίων Κεμάλ Ατατούρκ. Στέφανος τιμής στον υπεύθυνο μιας γενοκτονίας, από έναν άνθρωπο που μας εκπροσωπούσε διεθνώς και τώρα θέλει να μας κυβερνήσει...
Δικαίως η τουρκική ηγεσία έδωσε το όνομα του Γιωργάκη σε πάρκο της Άγκυρας. Δικαίως ο Τζεμ τον πειράζει: “Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς, βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως”! (ΕΨΙΛΟΝ 25/1/04).
ETHEROVAMON Ο ΕΦΤΑΝΗΣΙΟΣ
Δημοσίευση σχολίου