Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Η viotia, τo Ιδιωτικόν Γυμνάσιον "Ο Πλούταρχος", ο Θεόδωρος Λαζαρής και το Δημοτικό Συμβούλιο της 15ης Ιουλίου 2009

Το πρώτο θέμα της ημερησίας διάταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο της 15ης Ιουλίου 2009 αφορούσε την έγκριση δαπάνης για την μελέτη αναπαλαίωσης του Ιδιωτικού Γυμνασίου Λιβαδειάς Ο Πλούταρχος στην οδό Γριπονησιώτου και τη μετατροπή του σε Πολιτιστικό Κέντρο, σε Πινακοθήκη Θεόδωρου Λαζαρή. Πρόκειται για την πρόταση που είχε υποβάλει η viotia εδώ To Ιδιωτικόν Γυμνάσιον "Ο Πλούταρχος" και ο Θεόδωρος Λαζαρής, φυσικά μελετημένη και επεξεργασμένη από την κ. Καρβούνη.

Από τη συζήτηση κρατώ λίγα πράγματα. Οτι η πρόσοψη του κτηρίου της οδού Γριπονησιώτου είναι μικρογραφία του Πανεπιστημίου Αθηνών πληροφόρησε το Σώμα η κ. Γιώτα Πούλου, αρχιτέκτων. Μόνον και μόνο γι' αυτό τόνισε -με το βάρος των γνώσεων της η κ. Πούλου- το συγκεκριμένο κτήριο είναι μεγάλης αξίας (κάντε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση). Εκφράστηκαν μερικές -για την τιμή των όπλων- αντιρρήσεις επί της διαδικασίας από δημοτικούς συμβούλους, οι οποίοι όμως -όπως εύστοχα σημείωσε ο αντιδήμαρχος κ. Σωτηρόπουλος- σε παλαιότερες συνεδριάσεις εξέφραζαν συνεχώς τις ανησυχίες τους για την τύχη των πινάκων του Θεοδώρου Λαζαρή. Η αναπαλαίωση υποστηρίχθηκε ως απαραίτητη από όλους ανεξαιρέτως τους δημοτικούς συμβούλους -στην ψηφοφορία 16 τάχθηκαν υπέρ και υπήρξε μια λευκή ψήφος.

Δεν κρύβω ότι η viotia νιώθει ιδιαίτερη τιμή για την προώθηση και υλοποίηση της ιδέας που διατυπώθηκε από τις στήλες της. Επισημαίνω εδώ ότι με τη δική μας συνεχή υπενθύμιση και την αρωγή από τους ακόμη υφιστάμενους ευαίσθητους αιρετούς υποσχόμαστε το έργο να προχωρήσει.

Δεν είναι μικρότερη και η έκπληξη της viotia για την ανταπόκριση σε προτάσεις της (είτε αυτό λόγου χάρινΑπάντηση από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λεβαδέων για το Μουσείο Λάμπρου Κατσώνη) για ζητήματα πραγματικού/ζωντανού πολιτισμού από την πλευρά της δημοτικής πλειοψηφίας, δημοτικής πλειοψηφίας στην οποία ως ηλεκτρονική εφημερίδα έχει σταθεί σκληρά απέναντι επί δύο και πλέον χρόνια.

Ασφαλώς ειδική μνεία για τη συγκεκριμένη επιτυχία πρέπει να γίνει για τον αντιδήμαρχο Λεβαδέων κ. Κωνσταντίνο Σωτηρόπουλο, έναν νεώτατο άνθρωπο, που φαίνεται ότι, εκτός από την αυταπόδεικτη ευαισθησία, διαθέτει τις πολιτικές κεραίες να αντιληφθεί ότι ο πολιτισμός αποτελεί τη μοναδική βιομηχανία της Λιβαδειάς, το μοναδικό της μέλλον. Επίσης, σταθερή αξία για μια νέα πολιτιστική άνοιξη στη Λιβαδειά παραμένει ο αντιπροέδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Στέλιος Καλογήρου, που με συγκεκριμένες δράσεις τον τελευταίο καιρό δημιουργεί μια νέα δυναμική και ξεχωριστές ελπίδες.
Θα επανέλθουμε...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ,
όλοι είχαμε συγκινηθεί με εκείνο το κείμενο σου για το μουσείο Λαζαρή. Που δεν το ξέραμε οι περισσότεροι κιόλας. Τώρα που θα γίνει και θα αναβαθμιστεί η περιοχή και θα μάθουν οι ντόπιοι και ξένοι τη ιστορία και τον πολιτισμό της πόλης μας.
Μπράβο σε σένα που το έφερες στην επιφάνεια στους αναγνώστες που το αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και στον δήμο που το αποφάσισε. Όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε την πόλη μας καλύτερη!

Trofonios είπε...

Συγχαρητήρια Βοιωτέ, συγχαρητήρια και σε ΑΥΤΟΝ που το έφερε στο Δημοτικό συμβούλιο. Τα ποιο πολλά συγχαρητήρια όμως θα τα πάρει αυτός που θα μπει μπροστά από εδώ και μπρος ώστε να παραβρεθούμε όλοι μας στα εγκαίνια του.
Σε πληροφορώ, και ντρέπομαι για αυτό, ότι έχω μεγαλώσει στην περιοχή και αγνοούσα παντελώς την ιστορία του. Μετά από αυτό καταλαβαίνω πάντως ότι υπάρχουν πολλά τέτοια κτίσματα με μεγάλη ιστορία που βρίσκονται στην παλιά Λιβαδειά.
Πριν περίπου 20 χρόνια γκρέμισαν ένα πολύ παλιό σπίτι στην περιοχή της παλιάς Παναγίας. Σε αυτό έμενε τότε μια γριούλα 90 χρόνων. Στο σπίτι αυτό λοιπόν, όπως ανέφερε η ίδια στην διαθήκη της, ότι είχε μείνει τα χρόνια της επανάστασης ο Μακρυγιάννης. Ξέρετε γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενα της, δεν το μαρτύραγε ποτέ; Φοβόταν ότι θα της έπαιρναν το σπίτι και θα την πέταγαν στον δρόμο. Τελικά το σπίτι γκρεμίστηκε χωρίς να μαθευτούν πολύ προς τα έξω όλα αυτά. Μόνο στην γειτονιά τα μάθαμε όλα αυτά. Δεν ήταν το σπίτι αξιόλογο πάντως από αρχιτεκτονικής πλευράς ούτε ήταν κανένα παλάτι. Είχε πάντως την ιστορική του πλευρά όμως που δεν την μάθαμε παρά από τα λόγια της γιαγιάς γραμμένα στην διαθήκη της.

βοιωτός είπε...

Ανώνυμε και Τροφώνιε,
ευχαριστώ.
Ο πολιτιστικός πλούτος της περιοχής θα αναδεικνύεται συνεχώς από τη viotia.
Και τα αποτελἐσματα δεν θα αργήσουν να είστε βέβαιοι.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο παιδιά. Προτάσεις θέλουμε. Πήξαμε στην μιζέρια και στην γκρίνια σ' αυτήν την πόλη γιατί μερικοί τις έχουν κάνει τρόπο ζωής αλλά ευτυχώς υπάρχουν και καλές ιδέες και καλά αυτιά να τις ακούνε. Συνεχίστε έτσι.

Ανώνυμος είπε...

Βοιωτέ ,
με το ΞΕΝΙΑ τί θα γίνει;;; Κανείς δεν ασχολείται πια ;;;

Ροζαλία είπε...

βοιωτέ, πώς λέγεται να βλέπεις κάτι συνολικά γοητευτικό, κι εσύ να λές πώς είχε μια ατέλεια σε μια άκρη του;!!!

Εωσφόρος είπε...

Ασχετοσύνη και αμορφωσιά καραμπινάτη, λέγεται συνήθως.