Δεν θα βρεθεί ένας ποταμός να 'ναι για μας πλωτός;

Πού πήγε η μέρα η δίκοπη που έχει τα πάντα αλλάξει;
Δεν θα βρεθεί ένας ποταμός να 'ναι για μας πλωτός;
Δεν θα βρεθεί ένας ουρανός τη δρόσο να σταλάξει
Για την ψυχή που νάρκωσε και ανάθρεψε ο λωτός;

Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα
Που ανοίγει τα επουράνια κι ειν΄όλα βολετά
Προσμένουμε τον άγγελο σαν το πανάρχαιο δράμα
Την ώρα που του δειλινού χάνουνται τ' ανοιχτά

Τριαντάφυλλα...Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,
Μόνο στη μνήμη απόμεινες , ένας βαρύς ρυθμός
Ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας
Τρικύμισμα της θάλασσας...Ο κόσμος είναι απλός