Τρεις στόχοι για το 2012
γράφει η Μαρία Παπαλουκά
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λέει ο θυμόσοφος λαός για ακόμη μια φορά. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν υποδεχτούμε το νέο χρόνο με τις πυρετώδεις προετοιμασίες σε κάθε σπίτι για το γιορτινό τραπέζι και με το καθιερωμένο γράμμα των μικρών παιδιών στον Αϊ-Βασίλη να συνθέτουν το σκηνικό των τελευταίων ημερών του τρέχοντος έτους, το μυστήριο για το ποιο χρόνο θα υποδεχτούμε τελικά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου παραμένει άλυτο.
Στην προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση, πολλοί υποστηρίζουν ότι το 2012 έχει ήδη δώσει την θέση του στο 1961. Με τις δυσοίωνες προβλέψεις της ΙΝΕ ότι το επίπεδο της ανεργίας θα αγγίξει το 25% και το ύψος του μισθού και της συντάξεως, 600 και 800 ευρώ αντίστοιχα, ποσά τα οποία είναι όσα σε δραχμές έπαιρναν οι πολίτες 51 χρόνια πριν, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο ισχυρισμός που έχει διατυπωθεί είναι παράλογος. Παράλληλα το δίλημμα: «δραχμή ή ευρώ θα τοποθετηθεί στην βασιλόπιτα;» την οποία με περίσσεια χαρά ετοιμάζουν οι νοικοκυρές έρχεται να συμπληρώσει την παραπάνω σκέψη. Είναι φανερό λοιπόν ότι αν και θα αφήσουμε το 2011, μια δύσκολη χρονιά, πίσω μας δεν ξέρουμε τι έπεται αυτού.
Κάθε χρόνο αυτές οι μέρες προσφέρονται για αυτοκριτική και περισυλλογή σε προσωπικό επίπεδο ώστε να χαραχθεί μια γραμμή η οποία θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή για το καθένα μας χωριστά και θα αναζωπυρώσει την φλόγα της ελπίδας μέσα μας. Φέτος πρέπει η κριτική να αποτελέσει μέρος και της πολιτικής. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της μεταπολιτευτικής περιόδου αρκούμασταν στην πεποίθηση ότι ο χρόνος αλλάζει τα πάντα ξεχνώντας ότι στην πραγματικότητα εμείς μόνοι μας χρειάζεται να τα αλλάξουμε. Μια λάθος ιδέα, ένα κατά λάθος λάθος το οποίο «…μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα, δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ.» όπως μας έχει επισημάνει εύστοχα και ο Οδ. Ελύτης.
Οι μέρες στο ημερολόγιο είναι πιο κοντά από ότι συνήθως φαίνεται. Έτσι οφείλουμε να ορίσουμε τρεις βασικούς στόχους για την χρονιά που έρχεται:
1ον Η λέξεις ήθος, αξιοπρέπεια, δημοκρατία και κοινωνική προσφορά να πάψουν πλέον να είναι ευκαιριακές σημαίες που απλά θα δανειζόμαστε αλλά να γίνουν αρχές που θα ενστερνιστούμε.
2ον Να διασφαλίσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την οικονομική της σταθερότητα εντός της ευρωζώνης.
3ον Να μεταβούμε το ταχύτερο δυνατό σε εκλογές οι οποίες θα δηλώσουν την έναρξη μιας υγιούς και όχι λαϊκιστικής Νέας Μεταπολίτευσης.
Με την ελπίδα ότι θα φροντίσουμε η μετάβαση από το ’11 στο ’12 να μην είναι μόνο μια αλλαγή αριθμητική αλλά αλλαγή νοοτροπίας και ευκαιρία για επανεκκίνηση της χώρας μας εύχομαι να έχουμε καλή πρωτοχρονιά!
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λέει ο θυμόσοφος λαός για ακόμη μια φορά. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν υποδεχτούμε το νέο χρόνο με τις πυρετώδεις προετοιμασίες σε κάθε σπίτι για το γιορτινό τραπέζι και με το καθιερωμένο γράμμα των μικρών παιδιών στον Αϊ-Βασίλη να συνθέτουν το σκηνικό των τελευταίων ημερών του τρέχοντος έτους, το μυστήριο για το ποιο χρόνο θα υποδεχτούμε τελικά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου παραμένει άλυτο.
Στην προσπάθεια να δοθεί μια απάντηση, πολλοί υποστηρίζουν ότι το 2012 έχει ήδη δώσει την θέση του στο 1961. Με τις δυσοίωνες προβλέψεις της ΙΝΕ ότι το επίπεδο της ανεργίας θα αγγίξει το 25% και το ύψος του μισθού και της συντάξεως, 600 και 800 ευρώ αντίστοιχα, ποσά τα οποία είναι όσα σε δραχμές έπαιρναν οι πολίτες 51 χρόνια πριν, κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο ισχυρισμός που έχει διατυπωθεί είναι παράλογος. Παράλληλα το δίλημμα: «δραχμή ή ευρώ θα τοποθετηθεί στην βασιλόπιτα;» την οποία με περίσσεια χαρά ετοιμάζουν οι νοικοκυρές έρχεται να συμπληρώσει την παραπάνω σκέψη. Είναι φανερό λοιπόν ότι αν και θα αφήσουμε το 2011, μια δύσκολη χρονιά, πίσω μας δεν ξέρουμε τι έπεται αυτού.
Κάθε χρόνο αυτές οι μέρες προσφέρονται για αυτοκριτική και περισυλλογή σε προσωπικό επίπεδο ώστε να χαραχθεί μια γραμμή η οποία θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή για το καθένα μας χωριστά και θα αναζωπυρώσει την φλόγα της ελπίδας μέσα μας. Φέτος πρέπει η κριτική να αποτελέσει μέρος και της πολιτικής. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της μεταπολιτευτικής περιόδου αρκούμασταν στην πεποίθηση ότι ο χρόνος αλλάζει τα πάντα ξεχνώντας ότι στην πραγματικότητα εμείς μόνοι μας χρειάζεται να τα αλλάξουμε. Μια λάθος ιδέα, ένα κατά λάθος λάθος το οποίο «…μπορεί να σε οδηγήσει και σε άλλα επόμενα, δεν σε επαναφέρει όμως στο σωστό ποτέ.» όπως μας έχει επισημάνει εύστοχα και ο Οδ. Ελύτης.
Οι μέρες στο ημερολόγιο είναι πιο κοντά από ότι συνήθως φαίνεται. Έτσι οφείλουμε να ορίσουμε τρεις βασικούς στόχους για την χρονιά που έρχεται:
1ον Η λέξεις ήθος, αξιοπρέπεια, δημοκρατία και κοινωνική προσφορά να πάψουν πλέον να είναι ευκαιριακές σημαίες που απλά θα δανειζόμαστε αλλά να γίνουν αρχές που θα ενστερνιστούμε.
2ον Να διασφαλίσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και την οικονομική της σταθερότητα εντός της ευρωζώνης.
3ον Να μεταβούμε το ταχύτερο δυνατό σε εκλογές οι οποίες θα δηλώσουν την έναρξη μιας υγιούς και όχι λαϊκιστικής Νέας Μεταπολίτευσης.
Με την ελπίδα ότι θα φροντίσουμε η μετάβαση από το ’11 στο ’12 να μην είναι μόνο μια αλλαγή αριθμητική αλλά αλλαγή νοοτροπίας και ευκαιρία για επανεκκίνηση της χώρας μας εύχομαι να έχουμε καλή πρωτοχρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου