Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Ευχές από τη viotia


Ευχές από τον Σύλλογο Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς


Νεκρός από πυροβόλο όπλο 45χρονος σε πρατήριο

ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ 20.00 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΔΟΜΟΚΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΕΚΡΟΣ 45ΧΡΟΝΟΣ ΗΜΕΔΑΠΟΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΡΑΤΗΡΙΟ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΟΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΤΑΝ ΩΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΜΕ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΥΡΟΒΟΛΟ ΟΠΛΟ. ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Εντυπωσιακή η εσπερίδα "Ερκυνα, από τη Λήθη στη Μνημοσύνη"

 Εντυπωσιακή ήταν η εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού ο Αθλητικός Κολυμβητικός Ομιλος Λιβαδειάς και ο Σύλλογος Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς με τίτλο "Ερκυνα, από τη Λήθη στη Μνημοσύνη" την περασμένη Πέμπτη το βράδυ στο Επιμελητήριο Βοιωτίας στη Λιβαδειά. Οπως   φαίνεται από τον τίτλο η εσπερίδα είχε ως θέμα της την αξιοποίηση της Ερκυνας, του πανέμορφου ποταμού της Λιβαδειάς. Aφορμή υπήρξε η εκπληκτική κατάβαση της Ερκυνας με καγιάκ που είχε επιτυχώς επιχειρήσει ο καγιάκερ Παναγιώτης Ηγουμενίδης.

Ο ίδιος ο Παναγιώτης Ηγουμενίδης που φυσικά ήταν προσκεκλημένος  του ΑΚΟΛ και του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς εξήγησε στο κοινό όλα όσα πρέπει κάποιος να γνωρίζει για το καγιάκ και απέδειξε ότι πρόκειται για ένα άθλημα το οποίος εκτός από συναρπαστικό και εντυπωσιακό είναι και δυνατό να οργανωθεί στη Λιβαδειά. Τον Παναγιώτη Ηγουμενίδη βράβευσε ο πρόεδρος του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς Δημήτρης Λάμπρου, ο οποίος παραδίδοντάς του το λεύκωμα του Κώστα Στεφάνου "Λιβαδειά, Ταξίδι Μνήμης" δήλωσε: "Τιμούμε απόψε τον  Παναγιώτη Ηγουμενίδη που είναι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που έχει κατέλθει την Ερκυνα με πλωτό μέσο. Το γεγονός εκτός από εντυπωσιακό και πρωτοποριακό φαίνεται ότι μπορεί υπό όρους και με την εμπειρία του ΑΚΟΛ να επαναληφθεί και να προσδώσει στην πόλη μας δυναμική αλλά και λάμψη".

Η πρόεδρος του ΑΚΟΛ κα Γωγώ Θεοδώρου ανέπτυξε το σχέδιό της για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων  ίδρυσης τμήματος καγιάκ από τον μεγάλο αθλητικό Ομιλο της πόλη μας, έχοντας μετά από διεξοδικές συζητήσεις με τον Παναγιώτη Ηγουμενίδη εκπονήσει ολοκληρωμένο πλάνο δράσης. Η κα Θεοδώρου δεν παρέλειψε να αναφερθεί  σε μερικά από τα πολλά επιτεύγματα του ΑΚΟΛ ενώ προσωπικός και συγκινητικός ήταν ο τόνος της ομιλίας όταν αναφέρθηκε στην Ερκυνα, στις όχθες της οποίας όπως είπε και η ίδια μεγάλωσε.

Ο Αλέκος Καρκάνας έκανε μια εμπεριστατωμένη ομιλία για την υδατική ιστορία της περιοχής εξηγώντας με λεπτομέρειες τις συνθήκες υπό τις οποίες η Λιβαδειά έχει την τύχη να διαρρέεται από την πανέμορφη Ερκυνα. Η μεγάλη εμπειρία του Αλέκου Καρκάνα στη διδαχή αλλά και η πολύπλευρη  καλλιέργειά του έδωσαν στην ομιλία τους ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, μια ζωντάνια που κάθηλωσε το κοινό, χωρίς να χάνει σε επιστημονική ακρίβεια και αυστηρότητα.
Ο Δημήτρης Λάμπρου παρουσίασε ένα ιστορικό με τις μεγάλες πολιτιστικές παρεμβάσεις και τις σημαντικότερες εκδηλώσεις που έχει διοργανώσει ο Σύλλογος Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς: η εκδήλωση με τον αρχιτέκτονα του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς Αλέξανδρο Παπαγεωργίου-Βενετά υπήρξε η αφορμή για την ίδρυση του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς.
Ακολούθησαν η "Εφοδος στο Κάστρο της Λιβαδειάς" για το Κάστρο της πόλης, η εσπερίδα για το Τροφώνιο Μαντείο "Ευμενής το Τροφώνιος και ίλεως δέξεται", ο καθαρισμός της Ερκυνας με τίτλο "Κόντρα στο ρεύμα", η αποψίλωση του ναού του Διός Βασιλέως και η "Ερκυνα, από τη Λήθη στη Μνημοσύνη". Στη συνέχεια ο Δημήτρης Λάμπρου έκανε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στην Ερκυνα με παλιές φωτογραφίες από το αρχείο του.  Στο τρίτο μέρος ο Δημήτρης Λάμπρου κατέθεσε μια ολοκληρωμένη πρόταση παρεμβάσεων για την αξιοποίηση του φαραγγιού της Ερκυνας με τέσσερις κύριους άξονες που θα μεταμορφώσουν την περιοχή προς όφελος της Λιβαδειάς και των κατοίκων της.
Η εκδήλωση έκλεισε με συγχαρητήρια από τους παρευρισκόμενους. Μετά, αργά το βράδυ, τα Διοικητικά Συμβούλια τους ΑΚΟΛ και του Συλλόγου Οι Φίλοι του ΞΕΝΙΑ Λιβαδειάς δεξιώθηκαν του ομιλητές της εσπερίδας και μερικούς ακόμη εκλεκτούς φίλους σε γνωστή ταβέρνα της Λιβαδειάς όπου δόθηκαν ενδιαφέρουσες προεκτάσεις στις απόψεις που διατυπώθηκαν στην εκδήλωση "Ερκυνα, από τη Λήθη στη Μνημοσύνη". Δεν έλειψαν οι πολιτικές εκτιμήσεις και η απαραίτητη για τις ημέρες κοινωνική και στυλιστική κριτική. Και όλα αυτά αναμέσα σε καλοψημένους ρουμελιώτικους μεζέδες, με ζωηρό λευκό κρασί και πολλή, καλή διάθεση....
Μετά από παράκληση πολλών αναγνωστών οι οποίοι δεν κατόρθωσαν αν παρευρεθούν την εσπερίδα λόγω υποχρεώσεων των ημερών οι εισηγήσεις των ομιλητών μαζί με το οπτικό υλικό θα δημοσιευθούν αυτούσιες. Αυτό θα πάρει μερικές ημέρες για να ολοκληρωθεί αλλά όπως ήδη έχει διαδοθεί στη Λιβαδειά αξίζει τον κόπο...










Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Το μέσα πλούτος

Εις Φραγκίσκα Φραίζερ

Μικρός προφήτης έριξε σε Κορασιά τα μάτια,
Kαι στους κρυφούς του λογισμούς, χαρά γιομάτους, είπε:
"Κι αν για τα πόδια σου, Καλή, κι αν για την κεφαλή σου
Kρίνους ο λίθος έβγανε, χρυσό στεφάν' ο ήλιος
Δώρο δεν έχουνε για Σε, και για το μέσα πλούτος
Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος!"

Δ. Σολωμός

Νέο κόμμα με "Στρατάρχη Παπάγο" τον Φράγκο Φραγκούλη;

Εικόνα

 


Την πιθανότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτικού σχηματισμού, ο οποίος θα κινείται ελαφρώς δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, συζητούν τον τελευταίο καιρό στελέχη που κινούνται στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς. Στη συζήτηση μάλιστα πολλοί εκ των «συνδαιτυμόνων» βλέπουν στο πρόσωπο του στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου τον άνθρωπο που θα μπορούσε να ηγηθεί μιας τέτοιας πρωτοβουλίας. «Ένας Παπάγος χρειάζεται», λέει χαρακτηριστικά πρώην στέλεχος της ΝΔ.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα Παραπολιτικά, οι επαφές για το εγχείρημα έχουν ήδη προχωρήσει και οι συζητήσεις αρχίζουν να απασχολούν όλο και περισσότερο βουλευτές και στελέχη που κινούνται στο χώρο της λεγόμενης λαϊκής Δεξιάς, προερχόμενα από τους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ, αλλά και τους αποχωρήσαντες από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Η κινητικότητα των τελευταίων ημερών αποτυπώνεται και στο γεγονός ότι υπάρχει, όπως αναφέρει η εφημερίδα, μια μυστική δημοσκόπηση που αφορά στο ενδεχόμενο δημιουργίας ενός κομματικού σχηματισμού υπό τον στρατηγό και σύμφωνα με την οποία τα ποσοστά αποδοχής στο σύνολο των ερωτηθέντων ξεπερνούν το 35%.

πηγή
 

Με τους Πάρα 5 στο Καφωδείο και 19 φωτογραφίες

Οποιος βρέθηκε στο καφέ-μπαρ Καφωδείο το βράδυ στις 26 Δεκεμβρίου είχε την τύχει να ζήσει μια ατμοσφαιρική βραδιά χαλάρωσης και διασκέδασης. Υπεύθυνοι για το ευχάριστο κλίμα ήταν το τοπικό συγκρότημα Παρά 5 που πλαισίωσε την βραδιά με μουσικές από όλο το φάσμα της Pop-rock, Funky-rock και jazz. Προσεγμένος κόσμος όλων των ηλικιών απόλαυσε τη μουσική παρέα με το ποτό του ενώ τον χώρο πλημμύριζαν φωνές και γέλια ολοκληρώνοντας το χριστουγεννιάτικο σκηνικό.


Παρά 5

Οι Παρά 5 είναι ένα πενταμελές ντόπιο συγκρότημα της Λειβαδιάς. Είναι μαζί εδώ και 8 χρόνια και φροντίζουν στα live τους να μοιράζονται με το κοινό τα ακούσματα τους (rock,pop,jazz,έντεχνο). Έχουν πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε διάφορα bars της Λειβαδιάς(Καφωδείο, Ιndigo) και σε εκδηλώσεις στον Άγιο Κωνσταντίνο και Άγιο Γεώργιο.

ΜΕΛΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΥ ΡΕΝΤΙΦΗ-ΦΩΝΗ

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ-ΚΙΘΑΡΑ/ΦΩΝΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΓΚΑΣ-ΠΛΗΚΤΡΑ/ΦΩΝΗ

ΛΟΥΚΑΣ ΓΕΡΟΥΛΙΑΣ-ΝΤΡΑΜΣ ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ-ΜΠΑΣΟ

Κείμενο-Φωτογραφίες: KIM

Δείτε το φωτορεπορτάζ.

Με τους Πάρα 5 στο Καφωδείο και 19 φωτογραφίες

Ο Κώστας Σωτηρόπουλος για τον Νικόλαο Μπουφίδη

Εκτενή αναφορά στη ζωή και το έργο του μεγάλου Λιβαδείτη πολιτικού Νικολάου Μπουφίδη έκανε στην αρχή της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς ο Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τον θάνατό του. Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς εξεπλήρωσε  με τον τρόπο αυτό ένα ιερό καθήκον και διέσωσε-στο μέτρο που είναι εφικτό- την τιμή του σώματος και της πόλης.
Μεταξύ άλλων ο Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος ανέφερε ότι " Ο Νικόλαος Μπουφίδης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος, και τις γυμνασιακές του σπουδές τις τελείωσε στην Τρίπολη.
Σπούδασε νομικά, έγινε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής, και άσκησε επιτυχώς τη δικηγορία, ενώ παράλληλα δημοσιογραφούσε, και όπως όλοι οι διανοούμενοι της εποχής κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγραφε με ψευδώνυμο σε διάφορες εφημερίδες των Αθηνών.
Σε ηλικία 29 ετών, το 1874, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη, ενώ συνδέεται πολύ στενά με τον Χαρίλαο Τρικούπη, του οποίου διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του 1893. Διετέλεσε 6 φορές Πρόεδρος της Βουλής και πρωτοστάτησε στην υλοποίηση της αποξήρανσης της λίμνης της Κωπαίδας και του ορισμού της Λιβαδειάς ως πρωτεύουσας του νομού Βοιωτίας. Απεβίωσε το 1912".
Ο Κ. Σωτηρόπουλος έκανε επιπλέον τιμητική αναφορά στη viotia για τα άρθρα της που αφορούν στον σπουδαίο Λιβαδείτη πολιτικό Νικόλαο Μπουφίδη ειδικότερα δε στο http://viotia.blogspot.gr/2012/12/blog-post_26.html?showComment=1356546243581  

Μουχατέπ και 50 φωτογραφίες

 

 

Δείτε το φωτορεπορτάζ.

Μουχατέπ και 50 φωτογραφίες

Xριστουγεννιάτικες ιστορίες και παραμύθια στην Αστραδενή

 

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Αστραδενή διοργανώνει την Κυριακή 30/12 την καθιερωμένη πλέον εκδήλωση με χριστουγεννιάτικες ιστορίες για τους μικρούς και μεγάλους φίλους της.

Όταν η φαντασία γεμίζει χρυσόσκονη, γεννιούνται χριστουγεννιάτικες ιστορίες και παραμύθια που μας ταξιδεύουν σε τόπους μυστηρίου και μαγείας, με το ελαφάκι που πετάει και τον Άι-Βασίλη να μεταμορφώνεται.

Το παραμύθι δεν είναι παραμύθι αλλά αληθινή ιστορία, που παίζει με τη μαγική σκέψη της Άγιας Νύχτας και μιλάει για τις πράξεις των καλικατζαρέων που έρχονται να ταράξουν την ηρεμία του κόσμου.

Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν, αν θέλετε να μοιραστούμε ιστορίες και παραμύθια, ελάτε στην Αστραδενή την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου στις 19:00 να μεταφερθούμε σε ασύνορους τόπους.

«Τα παραμύθια λένε είναι όπως τα πουλιά,
ανάλαφρα πετούν στον ουρανό
μα όταν μιλούν τʼ ακούνε μόνο τα παιδιά
κι όσοι έχουν καθαρή καρδιά.»

Αφήγηση: Γιώργος Λάιος, μέλος του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών, απόφοιτος της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης.

Στο χώρο από το Σάββατο 29/12 μέχρι και την Δευτέρα 31/12/2012 θα λειτουργεί έκθεση χειροποίητων κοσμημάτων.


Art Cafe Αστραδενή, Έρκυνας 5 Λιβαδειά, τηλ: 22611 00920

Ο Κώστας Μουστάκας στο CYBERS


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Καλή χρονιά!


Εκτός ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου

Εκτός ΠΑΣΟΚ τέθηκε ο Γιώργος Παπακωνστντίνου μετά την εμπλοκή του ονόματός τους στη Λίστα Λαγκαρντ. Η επίρριψη όλων ευθυνών για την πρώτη παραλαβή και αλλοίωση της Λίστας Λαγκάρντ στους ώμους τους πρώην υπουργού Οικονομικών της κυβενρήσεως Πααπανδρέου αναμ΄νεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και να οδηγήσει σε νέες αποκαλύψεις...

ΔΗΜΑΡ: «Πλήρης δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ»


   

Ανακοίνωση εξέδωσε η Δημοκρατική Αριστερά σχετικά με τη λίστα Λαγκάρντ.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

«Άμεση πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της λίστας Λαγκάρντ από τη δικαιοσύνη και τη Βουλή, με πλήρη δημοσιοποίησή της.

Το δημόσιο συμφέρον έχει προσβληθεί, όπως και η ελληνική κοινωνία η οποία δοκιμάζεται.

Το ελληνικό δημόσιο πρέπει να λάβει αυτά που του ανήκουν. Πρέπει άμεσα να αποδοθούν τόσο οι ποινικές, όσο και οι πολιτικές ευθύνες στους υπαιτίους».

Επιμέλεια: Φλώρα Πέτση

Ας αρχίσουμε από τον ΕΟΤ

 






Από τις αρχές Οκτωβρίου είχε ζητήσει με άρθρο του που δημοσίευσε και η viotia τη διάλυση του ΕΟΤ ο Γιώργος Ανδρέου εκτιμώντας ότι οποιαδήποτε παράταση ζωής σε άχρηστους δημόσιους οργανισμούς επιτείνει, υπό το βάρος της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, το πρόβλημα της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης. Δεν εισακούστηκε από τους κυβερνώντες οι οποίοι σε αυτές τις συνθήκες εμφανίζονται να επιθυμούν την παρασκευή ομελέτας χωρίς να σπάσουν αβγά, με αποτέλεσμα την αποκάλυψη διαφόρων ατασθαλιών που απειλούν να λάβουν τη  μορφή χιονοστιβάδας. Επαναφέρουμε το άρθρο του Γιώργου Ανδρέου προς μελλοντική χρήση. Και συμμόρφωση.

Γράφει ο Γιώργος Δ. Ανδρέου*
Δυστυχώς συνεχίζεται το ροκάνισμα του χρόνου με διαβουλεύσεις μεταξύ των αρχηγών, των στελεχών, της τρόϊκας και των εταίρων και δανειστών της χώρας , για τα μέτρα, ενώ η αγορά βουλιάζει κάθε μέρα και βαθύτερα στο τέλμα της ύφεσης και της απραξίας. Θα πάρουμε την πολυπόθητη δόση και δεν θα φτάσει για τίποτα ( Αλήθεια δεν πρέπει να μας πει κάποιος με αριθμούς που θα πάνε τα 31 δις της δόσης).
Θα μπορούσαμε όμως στον πολύτιμο χρόνο που περνάει να προχωράμε τις αλλαγές στο – ανύπαρκτο πλέον – κράτος, εκεί τουλάχιστον που δεν χρειάζονται χρήματα. Εδώ και χρόνια ακούμε για άχρηστους Οργανισμούς που θα κλείσουν ή θα συγχωνευθούν και να νόμοι και να αποφάσεις και στο τέλος αέρας κοπανιστός. Επουσιώδεις επεμβάσεις σε νεκρούς φορείς χωρίς ουσία. Αν διαβάσει κανένας τους Οργανισμούς που καταργούνται θα δει πως η ωφέλεια είναι ελάχιστη και στο πηλίκο σχεδόν μηδέν.
Το φωνάζουμε συνεχώς πως χρειάζεται βαθιά τομή και στήσιμο του κράτους από την αρχή. Από μηδενική βάση. Να ξηλώσουμε τη δομή του σαν πουλόβερ και να την ξαναπλέξουμε από την αρχή. Με τόλμη και φαντασία.

Να λοιπόν μια πρόταση ουσιαστική. Πρόταση που θα σηματοδοτήσει βαθιά τομή. Ο ΕΟΤ. Εθνικός Οργανισμός Τουρισμού. Υπήρξε πιθανόν σπουδαίος και χρήσιμος Οργανισμός, που σήκωσε το βάρος της τουριστικής ανάπτυξης και υποδομής της χώρας. Τώρα όμως όχι μόνο δεν χρησιμεύει σε τίποτα, αλλά είναι βάρος. Αποψιλώθηκε – και σωστά – από τα αμαρτωλά ΞΕΝΙΑ, που είχαν καταρρεύσει, τις Μαρίνες, τα Χιονοδρομικά Κέντρα και όλη την περιουσία, με την δημιουργία, μιας άλλης κρατικής γάγγραινας. ΕΤΑ ΑΕ (Εληνικά Τουριστικά Ακίνητα). Άλλοι Πρόεδροι και διευθύνοντες Σύμβουλοι, Διοικητικά Συμβούλια, Υπάλληλοι, Νομικοί. Οικονομικοί και Τεχνικοί Σύμβουλοι και Τεχνικές Υπηρεσίες. για βόλεμα ημετέρων. Ο ΕΟΤ παραμένει, με κτίρια και υπηρεσίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με υπαλλήλους, διοικήσεις, αμοιβές εκτός έδρας κ.ο.κ. κατά το Ελληνικό μοντέλο - διεθνή πατέντα.
Όμως τώρα υπάρχει Υπουργείο Τουρισμού και αρμόδιες Διευθύνσεις Τουρισμού στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και στις αιρετές Περιφέρειες. Ο ΕΟΤ δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης. Επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, εμπλοκή σε τουριστικές επενδύσεις, σε αδειοδοτήσεις και εποπτείες κλπ δημιουργούν γραφειοκρατία και εστίες διαπλοκής, που φρενάρουν την τόσο αναγκαία σήμερα ανάπτυξη.
Θάπρεπε να καταργηθεί άμεσα. Να ενσωματωθεί το χρήσιμο και έμπειρο προσωπικό του στις αρμόδιες διευθύνσεις του Υπουργείου και των Περιφερειών. Να υπάρχει άμεσος υπηρεσιακός έλεγχος στο Κέντρο και την Περιφέρεια. Να ξενοικιαστούν τα κτίρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι υπηρεσίες του εξωτερικού να ενταχθούν στις πρεσβείες και τα προξενεία της χώρας, για να υπάρχει άμεση εποπτεία από την ιεραρχία του Υπουργείου Εξωτερικών στα πλαίσια της ενιαίας εμφάνισης και προβολής της χώρας. Η εξοικονόμηση πόρων θα είναι τεράστια και η απεμπλοκή από τη γραφειοκρατία, ιδιαίτερα στις επενδύσεις, ακόμα μεγαλύτερη. Δεν έχει δουλειά ο ΕΟΤ να ελέγχει, παράλληλα με τις Δνσεις Τουρισμού, τις Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις, τις κατατάξεις των Ξενοδοχείων, τα αστέρια και τα κλειδιά, να εκδίδει πολεοδομικές άδειες Ξενοδοχείων.
Αντί όμως να κλείσει τον μεγαλώνουν. Με το νόμο 4070/2012 του δίνουν αρμοδιότητες και συνιστούν θέσεις και άλλου προσωπικού για πρόσληψη.
Πρέπει να αντιληφθούν οι κυβερνώντες ότι δεν υπάρχει χρόνος. Τα δημόσια μαγαζιά πρέπει να κλείσουν, γιατί δημιουργούν εστίες εξόδων και διαφθοράς. Το Κράτος πρέπει να μικρύνει, να γίνει ευέλικτο και αποτελεσματικό. Και αυτό δεν γίνεται με το κλείσιμο ήδη νεκρών ψιλικατζίδικων, όπως π.χ. η εταιρεία της Διώρυγας Κορίνθου, αλλά με την ανατροπή δομών.
Αυτά που έπρεπε να γίνουν χθες, θα αποτελέσουν απτό δείγμα προθέσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης στην προσπάθειά της να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της χώρας. Το θέμα είναι πλέον εθνικό και το πολιτικό κόστος πρέπει να παραμεριστεί .


*Ο Γιώργος Ανδρέου (www.andreou-giorgos.gr) είναι Δικηγόρος.

Σήμερα Δημοτικό Συμβούλιο στη Λιβαδειά


Φωτοκουίζ2

Ποιος αναγνωρίζει το τοπίο;

Εκατό χρόνια από τον θάνατο του Νικολάου Μπουφίδη. Ενα οφειλόμενο πολιτικό μνημόσυνο στον μεγάλο Λιβαδείτη





Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ










Εκατό χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος, το 2012, από τον θάνατο του Νικόλαου Μπουφίδη, ενός από τους σπουδαιότερους πολιτικούς άνδρες που ανέδειξε η Λιβαδειά με αξιόλογη, διακριτή και θετική παρουσία στην ιστορία ολόκληρου του Εθνους. Η επέτειος διήλθε απαρατήρητη στη Λιβαδειά, παρότι η προσφορά του Μπουφίδη στα πολιτικά πράγματα της Βοιωτίας αλλά και της Ελλάδας είναι σημαντική και ίσως παραγνωρισμένη. Στο ιστορικό σημείωμα που ακολουθεί και συμπληρώνει άλλα ιστορικά άρθρα που η viotia έχει δημοσιεύσει για τον σημαίνοντα πολιτικό άνδρα, θα διατρέξουμε τα του θανάτου και της κηδείας του στη Μητρόπολη Αθηνών τον Νοέμβριο του 1912.
Το βροχερό πρωινό της 14ης Νοεμβρίου 1912 οι αναγνώστες των ημερήσιων εφημερίδων των Αθηνών διάβαζαν ένα σεμνό αγγελτήριο στις εσωτερικές σελίδες που ανέφερε:

ΚΗΔΕΙΑ
Τον προσφιλή ημών πατέρα, αδελφόν και πάππον
ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΠΟΥΦΙΔΗΝ
αποβιώσαντα χθες κηδεύομεν σήμερον Τετάρτην και ώραν 11 π.μ. εκ της οικίας μας κειμένης επί της οδού Ηπείρου αρ. 18 εις τον ναόν της Μητροπόλεως.
Εν Αθήναις τη 14η Νοεμβρίου 1912
Τα Τέκνα
Οι Αδελφοί
Επιβλητική κηδεία
Η κηδεία του εκλεκτού τέκνου της Βοιωτίας χαρακτηρίστηκε σεμνή και επιβλητική και την παρακολούθησαν σχεδόν όλοι οι σημαίνοντες πολιτικοί παράγοντες της εποχής.
Πρώτος ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, ο υπουργός Εσωτερικών Εμμανουήλ Ρέπουλης, ο Εθνικής Οικονομίας Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, ο Στράτος, ο Ιω. Τσιριμώκος, ο πρόεδρος της Βουλής Κων. Δ. Ζαβιτσιάνος οι πρώην πρωθυπουργοί Γεώργιος Θεοτόκης και Δημήτριος Ράλλης. Πλήθος πολιτευομένων έσπευσε επίσης στον Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών για το ύστατο χαίρε στον γηραιό Λιβαδείτη πολιτικό: ο Δ. Στεφάνου, ο Δημήτριος Γούναρης, ο Π. Πρωτοπαπαδάκης, ο Χαρ. Βοζίκης, ο Γεώργιος Μπαλτατζής, ο Αθανάσιος Ευταξίας, ο Σπυρίδων Στάης, ο Τριανταφυλλάκος, ο Μάτσας, ο Βαλαωρίτης και πολλοί άλλοι βουλευτές, δικαστές και νομικοί. Παρών ήταν ο δήμαρχος Αθηναίων Σπυρίδων Μερκούρης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Αντώνιος Μάτεσης. Πρώτος ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Ζαβιτσιάνος κατέθεσε στέφανο επί του νεκρού του Μπουφίδη και κατόπιν ο Δήμος Λεβαδέων και ο Δικηγορικός Σύλλογος Λεβαδέων, ο οποίος μέσω του εκπροσώπου του Βασιλείου Μέγα προσφώνησε τον Μπουφίδη με αυτά τα λόγια:

«Εξοχε συμπολίτα και σεβαστέ φίλε,
Η προσφιλής Σου πόλις της Λεβαδείας και ο Δικηγορικός Σύλλογος αυτής συντετριμμένοι επί τη απωλεία Σου, της υψηλοτέρας κορυφής του Ελικώνος, μετά δακρύων και κοπετών προσέρχονται δι’ εμού ίνα καταθέση επί της σεπτής σορού Σου τους στεφάνους τούτους ως ελαχίστην ένδειξιν ευγνωμοσύνης της προς Σε, όστις κατά τον μακρόν σου πολιτικόν βίον διηνεκώς ειργάσθης και εμόχθησες υπέρ αυτής. Εσο δε βέβαιος ότι η υπέροχος αλλά και γλυκεία φυσιογνωμία σου εσαεί θέλει απασχολεί τας διανοίας των αγαπητών σου συμπολιτών και ότι η έντιμος πενία σου, ην τόσον ζων ηγάπησας και την οποίαν αποθνήσκων εγκατέλειψας εις τα τέκνα σου, θέλει φιμώσει τα απύλωτα στόματα εκείνων οίτινες επεχείρησαν τον έντιμον και αγνόν βίον σου να μολύνωσιν
».

Στη συνέχεια κατέθεσε στέφανο ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Αντώνιος Μάτεσης. Και αυτός δεν εφείσθη επαίνων για τον διακεκριμένο εκλιπόντα: «Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών πενθών αποτείνει τον ύστατον χαιρετισμόν προς τον βαθύν επιστήμονα και υπέροχον καλλιτέχνην του λόγου. Επί μακρόν θ’ απομένη εις τας σεμνάς αιθούσας της Θέμιδος η απήχησις της ευγλώττου φωνής και θα αναζητή το βλέμμα ημών την αρρενωπήν μορφήν του εμπνευσμένου ομιλητού, όστις με την αδρότητα των νοημάτων και το νευρώδες του ύφους ανύψου την δικανικήν ρητορείαν και ανεδείκνυε του συνηγόρου το βήμα».
Στεφάνους κατέθεσαν ακόμα ο Δήμος Χαιρωνείας, ο Π. Σαρόγλου, ο Β. Μέγας, ο Κ. Τομαράς, ο Α. Δαμβέργης, ο Ν. Δαμβέργης, ο Π. Πλατάκας, η Μ. Παπαϊωάννου. Ασφαλώς οι οικογένειες Μιλτιάδου Μπουφίδου, Χάγερ, Φλωριά, Σωκράτη Κόκκαλη, Μαγιάκου, Μητσοτάκη, Μπαλτατζή, Α. Φίλωνος, Ι. Καλλία, Κωστοκανέλλου.

Ο Επιτάφιος λόγος του Λαγοπάτη
Επικήδειο εκφώνησε ο δικηγόρος και βουλευτής Αττικής Π. Λαγοπάτης, όπου μεταξύ άλλων χαρακτήρισε τον Νικόλαο Μπουφίδη ως τον τελευταίο μιας γενιάς σπουδαίων νομικών που καλλιέργησαν τη δικανική ρητορική και την εκτίναξαν σε δυσθεώρητα ύψη.  Ο Λαγοπάτης δεν παρέλειψε να τονίσει και την έντιμη πενία του Μπουφίδη, ο οποίος "απέθανεν εγκαταλείπων μοναδικήν, αλλά πολύτιμον κληρονομίαν εις τα τέκνα αυτού της μεγάλης αγαθότητος της ψυχής και της χρηστότητος τα διδάγματα". Ολόκληρος ο επιτάφιος λόγος του Π. Λαγοπάτη έχει ως εξής:
«Αίσθημα βαθυτάτου σεβασμού και εκτιμήσεως μου υπαγορεύει την στιγμήν ταύτην ένα πρόχειρον και όλως απαράσκευον χαιρετισμόν προς τον παρερχόμενον αφ’ ημών διδάσκαλον και έξοχον συνάδελφον. Εις μετά τον άλλον εξέλιπον η πλειάς των επιστημόνων, οίτινες διεμόρφωσαν και επιστημοποίησαν την ελληνικήν επιστήμην και ίσως σήμερον κηδεύομεν τον τελευταίον, αλλά πάντως τον εν τοις πρώτοις εργασθέντα εκ της τετιμημένης εκείνης ομάδος, όστις επί πλέον εσημείωσεν σταθμόν περιφανή της δικανικής ρητορικής. Οσοι ηυτυχήσαμεν να παρακολουθήσωμεν εν τη δράσει αυτού τον εμβριθή επιστήμονα και τον έξοχον ρήτορα, όστις δεν εγοήτευε μόνον, αλλά και έπειθε τους ακροατάς, απεκομίσαμεν πολύτιμα διδάγματα, πλήρεις δ’ ευγνωμοσύνης.

 Ανεμιμνησκόμεθα οι νεώτεροι την στοργήν μετά της οποίας ενεθάρρυνε και καθωδήγει ημάς. Ήντλει, όπως ο ίδιος έλεγε, πάσαν αυτού την υπερηφάνειαν εκ του ευγενούς επαγγέλματος, το οποίον ανέδειξε και εκ του οποίου ανεδείχθη και διά τούτο επεθύμει να παρασκευάση διαδόχους αξίους να συνεχίσουν το μέγα αυτού έργον. Εξ ίσου περηφανώς έδρασε και εν άλλη σφαίρα, ίνα ταχέως διακριθή και εν ταύτη. Αλλά αν αι συνθήκαι υπό τας οποίας επολιτεύετο δεν παρείχον την ευκαιρίαν ν’ αναδείξουν ενεργούς πάσας τας αρετάς αυτού οι άνδρες της εποχής εκείνης και εξ ολοκλήρου τελεσφόρως να πραγματώσωσι τας αγαθάς αυτών προθέσεις, η εντεύθεν παρανόησις έπληξε καιριώτερον τον Νικόλαον Μπουφίδην, βεβαίως διότι ήτο εκ των κορυφών.


Αλλά οι συνεργασθέντες μετ’ αυτού, οι εγγύτερον παρακολουθήσαντες τον άνδρα εξετίμησαν τας μεγάλας αυτού αρετάς εν τη οξύτητι της αντιλήψεως και τη διαυγεία της κρίσεως, αλλ’ έχουν επίσης ν’ ανομολογήσουν την χρηστότητα του ανδρός, και απόδειξιν εναργή παρέχουν αι ιδιαίτεραι περιστάσεις του κατ’ ιδίαν βίου, υφ’ ας απέθανεν εγκαταλείπων μοναδικήν, αλλά πολύτιμον κληρονομίαν εις τα τέκνα αυτού της μεγάλης αγαθότητος της ψυχής και της χρηστότητος τα διδάγματα. Μίαν ακόμη φοράν αποχαιρετίζων τον πολύκλαυστον άνδρα, είμαι βέβαιος ότι η πολιτική ιστορία θα αποδώση αυτώ το δίκαιον και η μνήμη του έσται αγήρως».

Στη Λιβαδειά
Ενώ αυτά συνέβαιναν στην επιβλητική μες στη σεμνότητά της εκδημία του Νικολάου Μπουφίδη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, το άγγελμα του θανάτου του μεγάλου πολιτικού στη Λιβαδειά σκόρπισε, όπως ήταν αναμενόμενο, πάνδημη θλίψη. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πένθιμα, τα καταστήματα έκλεισαν, ενώ στον Μητροπολιτικό Ναό της βοιωτικής πρωτεύουσας τελέστηκε δέηση με την παρουσία όλης της κοινωνίας της Λιβαδειάς. Και όχι μόνο: αντιπρόσωποι από όλους τους γειτονικούς δήμους και οι άλλες τοπικές αρχές παραστάθηκαν για να κάνουν ελαφρύτερο τον βαθύ πόνο της οικογένειας Μπουφίδη.
Σημειώνεται ότι την εποχή του θανάτου του Νικολάου Μπουφίδη, ήδη από τις 8 Οκτωβρίου 1912, η Βουλή των Ελλήνων είχε διακόψει τη νομοθετική της εργασία λόγω ενός από τα συνήθη κοινοβουλευτικά «τερτίπια» του Ελευθερίου Βενιζέλου και έτσι δεν εκφωνήθηκαν με την αναγγελία του θανάτου του λόγοι στη Βουλή. Όταν το κοινοβούλιο συνήλθε εκ νέου, στην πρώτη του συνεδρίαση της 20ής Φεβρουαρίου του 1913 το προεδρείο ανακοίνωσε στους αντιπροσώπους του Εθνους ότι «κατετέθη στέφανος εις τον νεκρόν του πολιτευτού Νικολάου Μπουφίδου» εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων.

Ο Νικόλαος Μπουφίδης γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845 (επί του ζητήματος αυτού θα επανέλθω). Σπούδασε νομικά και άσκησε επιτυχώς τη δικηγορία στην Αθήνα ενώ, όπως όλοι οι διανοούμενοι της εποχής, κατά τη διάρκεια των σπουδών του έγραφε με ψευδώνυμο σε διάφορες εφημερίδες των Αθηνών. Σε ηλικία 29 ετών, το 1874, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Αττικοβοιωτίας υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη και συνδέεται πολύ στενά με τον Χαρίλαο Τρικούπη, του οποίου διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του 1893. Εξελέγη πολλές φορές Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων από το 1900 έως το 1907, πρωτοστάτησε δε στην υλοποίηση της αποξήρανσης της λίμνης της Κωπαΐδας και στην έλευση πρωτοδικείου στη Λιβαδειά. Θεωρείται ο πρωτεργάτης της επιλογής της Λιβαδειάς ως πρωτεύουσας του νομού Βοιωτίας το 1899, μιας επιλογής που ασφαλώς καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη μετέπειτα πορεία της πόλης.

Ο Νικόλαος Μπουφίδης αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Υπήρξε ευρυμαθέστατος, με βαθιά και γοργή κρίση και μια αμεροληψία που για την εποχή θεωρήθηκε υποδειγματική. Η εκλογή του επί σειρά ετών στη θέση του προέδρου της Βουλής των Ελλήνων αποτελεί τεκμήριο της αποδοχής που απολάμβανε μεταξύ των κοινοβουλευτικών ανδρών στις αρχές του 20ού αιώνα. Η διεύθυνση των συζητήσεων στο κοινοβούλιο αποτέλεσε παράδειγμα για τους διαδόχους του, ενώ όλοι αναγνώριζαν και εκτιμούσαν τη σπάνια ρητορική του δεινότητα τόσο στην πολιτική όσο και στη μαχόμενη δικηγορία. Ο Νικόλαος Μπουφίδης διακρίθηκε επιπλέον για την ανεξικακία του, παρότι πολλές φορές δέχτηκε -όπως όλες οι κορυφές- σφοδρές επιθέσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους στη Λιβαδειά και στην Αθήνα. Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο που προσέχθηκε και στην εποχή του, πως -παρότι υπήρξε ο βραχίονας του Χαρίλαου Τρικούπη και ο στενότερος συνεργάτης του- ποτέ δεν επεδίωξε και δεν κατέλαβε υπουργικά αξιώματα -εκτός μιας φοράς ως υπουργός των Εσωτερικών. Για την προσφορά του στη Λιβαδειά και την επαρχία της έχω γράψει αλλού (στο www.viotiastory.blogspot.gr) και μένουν πολλά ακόμη να γραφούν. Εδώ μπορεί να υποστηριχθεί χωρίς υπερβολή ότι οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρωτοβουλία υπέρ της Λιβαδειά και της περιοχής γενικότερα ανελήφθη στα 40 χρόνια της πολιτικής διαδρομής του Μπουφίδη, εκκινούσε από αυτόν και τερμάτιζε σε αυτόν.


Δύο παρατηρήσεις
Κλείνοντας αυτό το μικρό πολιτικό μνημόσυνο, αυτή την απόδοση τιμής για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τον θάνατο του Νικολάου Μπουφίδη, του εκλεκτού τέκνου της βοιωτικής γης, θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις, μια ιστορική και μια πολιτική.

Η ιστορική αφορά την χρονολογία γέννησης του σπουδαίου Λιβαδείτη πολιτικού. Στην Wikipedia.org (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82) αναφέρεται ότι ο Μπουφίδης γεννήθηκε το 1842. Το ίδιο και στον Βοιωτικό Κόσμο (http://www.viotikoskosmos.wikidot.com/mpoufidis-nikolaos).

Kι εγώ ο ίδιος βασισμένος στις πληροφορίες που άντλησα από το Αρ. Ρούσσαρης Η Λεβάδεια και η Επαρχία της, Εκδοση Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας, δίδω εδώ http://www.viotiastory.blogspot.gr/2008/04/blog-post.html χρονολογία γέννησης του Νικολάου Μπουφίδη το 1841. Ακόμη και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Δημ. Σιούφας στην τελετή της αποκάλυψης του ανδριάντα του Μπουφίδη στον Πεζόδρομο της Λιβαδειάς το 2008, ανέφερε το 1841 ως χρόνο γέννησής του, όπως άλλωστε λαξεύτηκε στο βάθρο του αγάλματος (όπως βλέπετε στη φωτό ακριβώς κάτω).

Νεότερη προσωπική έρευνα που διεξήγαγα στο Μητρώο Αρρένων του Δήμου Λεβαδέων δείχνει ότι ο Νικόλαος Μπουφίδης, γιος του Νερούτσου Μπουφίδη, γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1845. Δεν είμαι ασφαλώς σίγουρος για την ακρίβεια των κρατικών αρχείων στην Ελλάδα και μάλιστα εκείνες τις εποχές. Από την άλλη, ερευνώντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι και ο Παντελής Αθανασιάδης στο http:/www.sitalkisking.blogspot.gr/ ιστορεί περί του 1845, χωρίς να γνωρίζω την πηγή των στοιχείων του.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι πολιτικής φύσης. Ολόκληρη η Λιβαδειά, οι αρχές και οι φορείς –εκτός από τη viotia- λησμόνησαν τον Νικόλαο Μπουφίδη και τη συμπλήρωση της πρώτης εκατονταετίας από τον θάνατό του. Ο Δήμος Λεβαδέων έπρεπε να ανακηρύξει τo 2012 Ετος Μπουφίδη και να διοργανώσει μια διημερίδα για να γίνει γνωστή η τεράστια προσφορά του μεγάλου πολιτικού στην πόλη μας.
Φυσικά, δεν πρόκειται για μια παράλειψη που έγινε επίτηδες. Είναι φανερό ότι οφείλεται στην άγνοια. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι η άγνοια αυτή είναι αναμενόμενη, καθώς λίγοι από το Δημοτικό Συμβούλιο Λιβαδειάς είναι κάτοικοι της πόλης και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν τα βασικά ιστορικά δεδομένα της βοιωτικής πρωτεύουσας. Σωστό και αυτό και επιπλέον θέλω να προσθέσω ότι η αγνόηση του Μπουφίδη οφείλεται και στη χρονική απόσταση και στην εξ αυτής αδυναμία του μεταστάντος το… μακρινό 1912 να γίνει πολιτικά εκμεταλλεύσιμος, να εισφέρει δηλαδή ψήφους ή άλλα ανταλλάγματα στους τοπικούς πολιτικάντηδες, πολλοί από τους οποίους χρωστούν  περισσότερα από όσα πιστεύουν στον μεγάλο πολιτικό.

Θέλω προσωπικά να κάνω μια παράκληση στον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς κ. Κων. Σωτηρόπουλο: στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς για το 2012, την Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου, να τελέσει ένα σύντομο πολιτικό μνημόσυνο για τα εκατό χρόνια από τον θάνατο του Νικολάου Μπουφίδου, ως μια μικρή ανταπόδοση, μια εκδήλωση ταπεινής ευγνωμοσύνης για τα όσα σπουδαία και μεγάλα εκείνος προσέφερε στη Λιβαδειά.

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Φωτοκουίζ

Πού βρίσκεται ο ναΐσκος της φωτογραφίας;

Απόψε η μεγάλη εκδήλωση "Ερκυνα, από Τη Λήθη στη Μνημοσύνη"


Κεριά

Κεριά


Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Έρχεται ο κομήτης του αιώνα το 2013;


Η φωτεινότητα του θα είναι παρόμοια με εκείνη της Πανσελήνου
Ενθουσιασμένη είναι η αστρονομική κοινότητα, καθώς δύο ερασιτέχνες παρατηρητές από τη Λευκορωσία και τη Ρωσία εντόπισαν έναν κομήτη, που ονομάστηκε ISON και ο οποίος ενδέχεται να προσφέρει ένα φαντασμαγορικό θέαμα σε περίπου ένα χρόνο από τώρα.


 
O πλανήτης Δίας
Η ανακάλυψη έγινε το Σεπτέμβριο, όταν ο πολλά υποσχόμενος κομήτης βρισκόταν κοντά στον πλανήτη Δία, σε απόσταση 965 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από το δικό μας Ήλιο. Πρόκειται για μία εξαιρετικά σπάνια συνάντηση, καθώς αντίστοιχα ουράνια σώματα γίνονται ορατά από τη Γη σε κοντινότερη απόσταση, αφότου το φως του ήλιου θερμάνει τον πάγο και τη σκόνη που υπάρχουν, προκαλώντας ένα «διαστημικό φωτοστέφανο».

Όπως αναφέρει το Time, εκτιμάται ότι ο κομήτης θα πλησιάσει χωρίς να απειλήσει τη Γη, τον ερχόμενο Νοέμβριο, ενώ οι πρώτοι υπολογισμοί υπόσχονται ένα εκπληκτικό θέαμα, καθώς η φωτεινότητά του θα είναι αντίστοιχη με εκείνη της Πανσελήνου, αλλά θα είναι πιο συγκεντρωμένη.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το γεγονός ότι ο ISON είναι από τέτοια απόσταση ορατός σημαίνει ότι πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο ουράνιο σώμα, που το μήκος του ενδέχεται να φτάνει αρκετά χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όταν βρεθεί σε απόσταση 1,6 εκατ. χιλιομέτρων από τον Ήλιο θα αντέξει τη θερμότητα και δεν θα διαλυθεί σε μικρότερους βράχους.

Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, το Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο θα έχουμε μία «μινιατούρα της Σελήνης» που θα φωτίζει τον ουρανό.

Η ανακάλυψη του ISON παρομοιάζεται με εκείνη του κομήτη Kirch, το 1680, ο οποίος σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν τόσο φωτεινός που ήταν ορατός και στη διάρκεια της ημέρας.
O David H. Levy


Οι αστρονόμοι θα μπορούν να μάθουν περισσότερα στοιχεία για τον «καλεσμένο» μας, από τον ερχόμενο Αύγουστο, όταν θα διακρίνεται το «φωτοστέφανο» του κομήτη.

Ο David Η. Levy, σπουδαίος ερασιτέχνης αστρονόμος, πάντως συστήνει στους κυνηγούς κομητών να συγκρατήσουν τον ενθουσιασμό τους, καθώς «οι κομήτες είναι όπως οι γάτες. Έχουν ουρές και κάνουν ακριβώς ό,τι θέλουν».

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Στο Χριστό στο Κάστρο





Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Δημοσιογράφος/
Εκδότης Περιοδικού ΒΟΙΩΤΙΑ
 Στο Χριστό στο Κάστρο: ένα από τα πλέον αγαπημένα και γνωστά στο ευρύ κοινό Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. Ο μεγάλος Σκιαθίτης  περιγράφει με ακαταμάχητη νοσταλγία τα παιδικά του χρόνια, όταν ασθενικό και χαϊδεμένο, μικρό παιδί ακολουθούσε τον παπά πατέρα του στα ερημικά ξωκλήσια. Το διήγημα παρά την αγωνιώδη πλοκή του ή μάλλον μαζί μ' αυτή αποτελεί μια σπονδή στα γνήσια, αρχαϊκά, ελληνικά Χριστούγεννα με τους ευβλαβείς πιστούς νησιώτες, τον αυστηρό ιερωμένο με το σκωπτικό αλλά καλοκάγαθο πνεύμα και τη φύση να κυριαρχεί δεσποτικά και να κάμπτεται μόνο μέσα από θαύμα της ενανθρώπισης Εκείνου.
Η εορταστική χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, παρόλα τα εμπόδια στο φόντο, δίνει τον τόνο στην αφήγηση, είναι πανταχού παρούσα ακόμη και όταν η ζωή των ηρώων δεν είναι στρωμένη με ψεύτικο χιόνι δίπλα στο τζάκι. Οπως συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη το υπόστρωμα είναι θρησκευτικό και δίνει την ευκαιρία στον σπουδαίο ηθογράφο για  μια πολύπλευρη διείσδυση στα ανεξερεύνητα βάθη του ψυχικού κόσμου των ηρώων του.Εντυπωσιακοί χαρακτήρες αναδύονται σε αδρά ή και λιγότερο έντονα περιγράμματα και ιστορούνται κατάστασεις που σημαδεύουν ανεξίτηλα όσους θέλουν να κατανοήσουν το μυστήριο της πίστης και της ταπεινότητας. Οι περιγραφές του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη αποτελούν ύμνο στην ελληνική γλώσσα -το ίδιο συμβαίνει κι εδώ με το Κάστρο και τον ναό της Χριστού Γεννήσεως.
Διαβάστε.
http://viotiareader.blogspot.com/2010/12/blog-post_20.html

Ερκυνα, από τη Λήθη στη Μνημοσύνη


Το πνεύμα των Χριστουγέννων









Γράφει ο
Γιώργος Δ. Ανδρέου*

 Σκέφτηκα πολύ τι να πω, Χριστουγεννιάτικα, στους αναγνώστες, που μου κάνουν την τιμή να διαβάζουν τις σκέψεις μου. Ειδικά τις μέρες αυτές, που θα χαλαρώσουμε γιορτάζοντας οικογενειακά, στα σπίτια, από παράδοση αλλά δυστυχώς και για οικονομικούς λόγους. Να μεταφέρω γκρίνια, απαισιοδοξία, φόβο, ελπίδα ή να εξαγριώσω και εγώ τους ήδη εξαγριωμένους πολίτες από τα άγρια φορολογικά μέτρα, τις περικοπές, τις αδικίες, την ύφεση και τις κυβερνητικές αρρυθμίες και λαθεμένες επιλογές. Κατέληξα, διακατεχόμενος από το πνεύμα των Χριστουγέννων και τους συμβολισμούς της μεγάλης αυτής γιορτής, να προτείνω να εκμεταλλευτούμε τις μέρες αυτές για να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε. Ήρεμα και νηφάλια.

 Απ’ τη μία, στην προσωπική μας ζωή, να καταλάβουμε και κυρίως να αποδεχθούμε πως ο τρόπος ζωής που ξέραμε τελείωσε, μαζί με την οικονομική άνεση που τον δημιούργησε. Για τα πολλά επόμενα χρόνια. Να εμπεδώσουμε τη νέα κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα και να προσαρμόσουμε τη ζωή, τις απαιτήσεις και τις επιλογές μας στα νέα δεδομένα.

Στη συνέχεια να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε πως πρέπει να ξαναβάλουμε στη ζωή μας βασικές αρχές, όπως αξιοκρατία, ισότητα, διαφάνεια, δικαιοσύνη με την ευρύτερή της έννοια, αλληλεγγύη, καθαρότητα, συνέπεια, προσπάθεια και άλλες πολλές, που ξεχάσαμε στην τρυφηλότητα της αμέριμνης ζωής μας με δανεικά. Να απαιτήσουμε μαχητικά οι αρχές αυτές να επιβληθούν και στη δημόσια ζωή. Να πειστούμε πως το πρόβλημα είναι συλλογικό και εθνικό και όχι ατομικό του καθενός μας και ότι είναι ανάγκη να το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί. Θετικά. Να μειώσουμε τον άκρατο ατομισμό που δημιούργησε η ευμάρεια που ζήσαμε. Να δεχθούμε, ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν ακόμα πρόβλημα και περισσότερο η λεγόμενη «μεγαλοαστική τάξη», πως όταν δίπλα μας θεριεύει η απόλυτη ανέχεια και η αγωνία επιβίωσης, εμείς δεν μπορούμε να σφυρίζουμε αδιάφορα και κυρίως να διεκδικούμε χαμένα μεγαλεία και διαιώνιση προνομίων. Είναι πρώτη, επιτακτική και εθνική προτεραιότητα η αλληλεγγύη και η στήριξη αυτών που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν στοιχειωδώς τις ανάγκες της ζωής. Η χλιδάτη ζωή προκαλεί τους δοκιμαζόμενους πολίτες και υπονομεύει την κοινωνική συνοχή και την εθνική προσπάθεια.   

Παράλληλα, σε εθνικό επίπεδο, να κατανοήσουμε πως η εθνική ανεξαρτησία προϋποθέτει εθνική περηφάνια. Και αυτή δεν κατακτάται με βαρύγδουπες κορώνες και αστείες απειλές εναντίον των δανειστών της χώρας , της Ευρώπης, της Αμερικής και του κόσμου όλου. Ούτε με αυτοκαταστροφικές αρνητικές επιλογές. Προϋποθέτει και στηρίζεται στην οικονομική ανεξαρτησία, την αυτάρκεια, την αξιοπιστία και τη συνέπεια. Ο διακονιάρης της υφηλίου, έτσι κατάντησε η χώρα μας δυστυχώς, δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει ποτέ να έχει λόγο, αξιοπιστία και ανάστημα, ηθικό και πολιτικό, αν δεν σταθεί στα δικά του πόδια. Πρέπει να πάψουμε να είμαστε διεθνείς ζητιάνοι. Να μην χρειάζεται να παρακαλάμε. Να συνδιαλεγόμαστε διεθνώς ισότιμα, με αξιοπρέπεια και το κεφάλι ψηλά. Αυτά είναι εθνική ανεξαρτησία και όχι οι δήθεν τσαμπουκάδες, οι μαγκιές κάποιων επιτήδειων λαϊκιστών νεοεθνικοφρόνων της δεκάρας. Ούτε οι ψευδεπίγραφες υποσχέσεις επιστροφής των χαμένων παραδείσων που τάζουν άλλοι που αρνούνται κάθε αλλαγή σε όσα μας κατάντησαν εδώ. Μας κοροϊδεύουν.

 Αφού λοιπόν κατανοήσουμε τα παραπάνω πρέπει να ξαναδούμε τις επιλογές μας. Οι μηδενιστικές εκδικητικές επιλογές και οι ακραίες συμπεριφορές είναι αδιέξοδες και χωρίς προοπτική και γιαυτούς που βιώνουν τον εφιάλτη της ανέχειας. Σε όσους δε δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης είναι αφέλεια. Δεν προσφέρουν τίποτα στα παιδιά τους και στο μέλλον εκδικούμενοι, με τον τρόπο αυτό, αυτούς που πιστεύουν πως φταίνε – και πράγματι φταίνε - για την κατάντια της χώρας. Θα τους εκδικηθούν αποκλείοντάς τους και επιλέγοντας άλλους, όταν έρθει η ώρα της ψήφου, αν και το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα σήμερα είναι εκλογές. Όχι παρορμητικά αλλά με κριτήρια. Εκείνα που χρειάζονται είναι ικανότητα, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, καθαρά χέρια, αξιοπιστία, κύρος, ανιδιοτελής διάθεση προσφοράς, φαντασία, προοπτική και ελπίδα.

Με τις σκέψεις αυτές και με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον πρέπει, ως ενεργοί πολίτες, να καταδικάζουμε και να αντιδρούμε μαχητικά μεν, αλλά με μέτρο, στις αδικίες και τα στραβά βλέπουμε να γίνονται, απαιτώντας επιτακτικά ισότητα, ισονομία, δικαιοσύνη και ριζικές αλλαγές στις δομές αυτού του φαύλου κράτους . Να αγωνιζόμαστε σθεναρά, αλλά με τρόπο που δεν θα χειροτερεύει την κατάσταση, γιατί οι ζημιές, αργά ή γρήγορα, θα καταστρέψουν όλους.

Αυτά τα Χριστούγεννα πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον, τα παιδιά τις επιλογές μας και όσους έχουν ανάγκη – και είναι πολλοί δυστυχώς - με μάτι θετικό και μυαλό νηφάλιο. Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε την ελπίδα. Αν δεν γίνουν οι θεσμικές αλλαγές που έπρεπε να κάνουμε και χωρίς τα μνημόνια, αν δεν ξαναμπούν στη ζωή μας, δημόσια και ιδιωτική, οι αρχές που προανέφερα, δεν θα γίνει η πολυπόθητη ανάπτυξη που είναι η μόνη μας ελπίδα και διέξοδος, ως έθνος. Και θα πάνε χαμένες, οι δόσεις, τα χρήματα που ήρθαν και οι θυσίες που έγιναν. 
Ας είναι χαρούμενα και ελπιδοφόρα τα Χριστούγεννα αυτά.   
Ιδιαίτερες ευχές από καρδιάς στους συμπατριώτες μου τους Βοιωτούς



*Ο Γιώργος Ανδρέου (www.andreou-giorgos.gr) είναι Δικηγόρος.

Στο χωριό του Αϊ Βασίλη στην Κάτω Τιθορέα


Μικροί εθελοντές στον Ερυθρό Σταυρό



Χρόνια Πολλά από Εκπολιτιστικό Σύλλογο Στειρίου


Ευχές από Ντασιώτη


Πρόσκληση στο Στείρι



Χριστουγεννιάτικη γιορτή στον Αγιο Ρηγίνο